Mat.23,1-13 Na mównicy Mojżeszowej zasiedli uczeni w Biblii i faryzeusze. Wszystko więc cokolwiek by wam powiedzieli, czyńcie i zachowujcie, ale według uczynków ich nie postępujcie; mówią bowiem, ale nie czynią. Lubią też pierwsze miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. I pozdrowienia na rynkach i tytułowanie ich przez ludzi– rabbi, nauczycielu, ojcze święty, przewodniku, pasterzu, itd. Ale wy (umiłowani mający właściwe poznanie) nie pozwalajcie się (tytułować jakimkolwiek tytułem) nazywać rabbi, bo jeden tylko jest– Nauczyciel wasz, Chrystus, a wy wszyscy jesteście braćmi (zwracajcie się do siebie po imieniu). Nikogo też na ziemi nie nazywajcie Ojcem swoim, albowiem jeden jest Ojciec Święty wasz, Ten w niebie. Ani nie pozwalajcie się nazywać przewodnikami, gdyż jeden jest przewodnik wasz, Chrystus Pan Jezus.
Oz.13,4 Bo Ja Pan Jestem twoim Bogiem od wyjścia z ziemi egipskiej, a Pana Boga oprócz mnie nie powinieneś znać i poza mną nie ma Zbawiciela.
Sof.3,17 Pan, twój Bóg jest pośród ciebie. Mocarz! On zbawi! Paweł potwierdza słowa Pana Jezusa mówiąc:
Ef.4,5-7 Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest, jeden Bóg i Ojciec wszystkich Pan Jezus Chrystus, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich. A każdemu z nas dana została łaska według miary daru Chrystusowego.
Ef.4,10 Ten Duch Święty, który zstąpił, to Ten sam Duch Święty co i wstąpił wysoko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystko. Dlatego mówi Pan Jezus do uczni, do dzieci swoich, że lepiej będzie dla nich jeśli odejdzie; bo jeśli nie odejdzie nie będzie mógł przysłać swego Ducha Świętego Pocieszyciela, aby pozostał z dziećmi Bożymi do końca świata. Mówi: Nie zostawię was sierotami! Przyjdę do was!
Jan16,7-15 Lecz Ja wam mówię prawdę: Lepiej dla was, żebym Ja odszedł. Bo jeżeli nie odejdę Pocieszyciel do was nie przyjdzie, jeśli zaś odejdę poślę Go do was. Lecz, gdy przyjdzie Duch Prawdy wprowadzi was we wszelką prawdę. On mnie uwielbi, gdyż z niego weźmie (z części Ducha, który był na ziemi w ciele czyli z Ducha Chrystusowego) i wam oznajmi. Wszystko co ma Ojciec moje jest, dlatego rzekłem, że z niego weźmie i wam oznajmi.
Jan14,7 Gdybyście byli mnie poznali i Ojca mego byście znali, odtąd Go znacie i widzieliście Go.
Jan14,6 Nikt nie przychodzi do Ojca tylko przeze mnie.
1Jana2,23 Kto wyznaje Syna ma i Ojca. Tylko Duch Święty Pana Jezusa jest Ojcem duchów ludzkich.
Hebr.12,9 Ponadto, szanowaliśmy naszych ojców według ciała, chociaż nas karali, czy nie daleko więcej winniśmy poddać się Ojcu duchów, aby żyć? Ojcu Świętemu, bo tylko Pan Bóg jest Święty, dlatego mówi:
1Piotr1,16-17 Świętymi bądźcie, bo Ja Jestem Święty. A jeśli wzywacie jako Ojca Świętego, Tego Pana Jezusa Chrystusa, który bez względu na osobę sądzi każdego według uczynków jego, żyjcie w bojaźni przez czas pielgrzymowania waszego.
1Jana3,1 Patrzcie, jaką miłość okazał nam Ojciec Święty Pan Jezus Chrystus, że zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i nimi jesteśmy (przez wiarę w imię Jego). Dlatego świat nas nie zna, że Ojca Świętego Pana Jezusa Chrystusa nie poznał. Tak jak Filip, który nie rozważył sprawy duchem (nie pomyślał), tylko patrzył oczyma ciała mówiąc: Panie Jezu pokaż nam Ojca, a wystarczy nam? Jak można zobaczyć myśli? można je poznać po czynach i słowach, ale rozumu inaczej zobaczyć nie można. Odpowiedział mu Pan Jezus: Tak długo Jestem z wami i nie poznałeś mnie Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca. Jak możesz mówić pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Jestem w Duchu Świętym (który wypełnia cały wszechświat) a Duch Święty we mnie? Słowa, które do was mówię, nie od siebie mówię, ale Umysł Święty, który jest w ciele ludzkim wykonuje zamysły swoje. A jeśliby tak nie było to dla samych uczynków wierzcie
Jan14,7-15. Wszyscy znający choć trochę Biblię wiedzą, że tylko Sam Pan Bóg może grzechy odpuszczać a ż Pan Jezus będąc na ziemi to czynił. Mógłbym jeszcze wiele pisać na dowód, że Pan Jezus Chrystus ma prawo, aby zwracano się do Niego – Ojcze Święty, ale są też inne sprawy, których nie mogę pominąć. Jest to rzecz wiary, jak Sam Pan Jezus powiedział: wierzcie! Nie bądźmy jak Tomasz, który musiał mieć namacalne, widzialne dowody. Ujrzawszy Pana Jezusa zmartwychwstałego rzekł: Pan mój i Bóg mój!
Jan20,28-29 Rzekł mu Pan Jezus: Że mnie ujrzałeś uwierzyłeś! Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. Wiemy już, że wiara w Pana Jezusa Chrystusa nie jest rzeczą wszystkich ludzi. Jest to bardzo przykra sprawa, gdyż Pan Jezus chciałby aby wszyscy ludzie byli zbawieni, nie ma upodobania w śmierci. Nie wszyscy dadzą posłuch, nie wszyscy uwierzą w zbawienny plan Ojca Świętego dla ludzkości, aby mogli stać się prawowitymi dziedzicami Królestwa wiecznie istniejącego zgodnie z obietnicą Ojca Odwiecznego. Godzien jest Pan Jezus Chrystus, żeby ludzie tytułowali Go: Król Pokoju, gdyż stał się pokojem naszym. Sprawił, że z dwojga jedność powstała. Zburzył w ciele swoim (ziemskim) stojącą przegrodę z muru nieprzyjaźni. Zmazał zakon przykazań i przepisów (zakon ceremonialny), aby czyniąc pokój stworzyć w sobie samym (w Duchu Chrystusowym) z dwóch jednego nowego człowieka. Pojednał obydwu z Panem Bogiem w jednym ciele przez krzyż (śmiertelnym ciele) zniweczywszy na nim nieprzyjaźń
Ef.2,14-16. Tak więc Izraelita dzięki zbawieniu staje się Żydem chwalcą Pana Boga Wszechmogącego Ukrzyżowanego, jak również poganie wszelkiej narodowości mogą stać się Żydami chwalcami Pana Boga Wszechmogącego Ukrzyżowanego. W ten sposób pojednał obydwu przez krzyż w jednym ciele Chrystusowym, zniweczywszy nieprzyjaźń, gdyż staną się braćmi duchowymi, staną się żywą świątynią duchową, współobywatelami świętych i domownikami Pana Boga Jezusa Chrystusa.